کجایی؟

شعر ماه کجایی.

شاعر: مهدی محمدی.

خوانش:روشنا

.

.

((دلتنگ تماشای توام ماه کجایی؟))
شش ماه گذشت، آمده این ماه، کجایی؟
قلبم شده پر، از همه حرف، این همه مدت
پس یارِ دلم، دردِ دلم، ماه کجایی؟
پایان نرسید این غمِ هجرانِ جدایی
ای چرخ و فلک، بختِ خوشم خواه، کجایی؟
شب زنده و این مرگ همه روز به تکرار
با قصه‌ی دیدار تو ای ماه کجایی؟
سرگشته و حیرانم از این بختِ بد خویش
اعجاز نشد قسمتم این ماه، کجایی؟
من خسته نشستم لب دریا که بیایی
موج آمد و طوفان زده من را، تو کجایی؟
در وهم و خیالم همه پنهان شده‌ای تو
پس کی؟ و کجا؟، وعده دیدار میایی؟
آنقدر سخن دارمت از این همه مدت
یک روز که نه، بلکه چهل ماه، کجایی؟
با این منِ رسوا و دلِ حالْ خرابم
وَصْبِر، که ،مَعَ الْعُسرِ وَ یُسرا، تو کجایی؟