view: 5.6K Date: ۱۴۰۰/۰۱/۲۲ Category: دلنوشته
ای مرگ در آغوش بگیر جان و تنم را
آرم کن از این درد و بلا، خسته تنم را
منت بنهان بر سر من، دادرسم باش
خاکم کن عمیق، که تنم خاک نیاز است
در بین همه من شده ام دست گریبان
در فقر و بلا غرق شده این تن خسته
چون مرد فلج این قلم از پا شکسته
درد دل بی عرضهی من طول و طویل است
ای مرگ در آغوش بگیر مرده تنم را
.