مرگم آرزوست

ای مرگ در آغوش بگیر جان و تنم را

آرم کن از این درد و بلا، خسته تنم را

منت بنهان بر سر من، دادرسم باش

خاکم کن عمیق، که تنم خاک نیاز است

در بین همه من شده ام دست گریبان

در فقر و بلا غرق شده این تن خسته

چون مرد فلج این قلم از پا شکسته

درد دل بی عرضه‌ی من طول و طویل است

ای مرگ در آغوش بگیر مرده تنم را

.