چشم هایش...

هر کجا که روم تو را بینم...

توی این زمان، توی این شرایط، این همه نشونه توی یه سریال ، اتفاقی نیست زندگی آدم ها....

همین چشم ها که توی سریال نجلا هست ، خودش یه خاطره از چشم هایی که کشیدم و زیرش یک بیت شعر....

نمی‌دونم حکمت کار کجاست و چیه...

ولی می‌دونم هنوز همین چشم ها آرامش بخش ترین نگاه هست برای من...

ای کاش چشم ها مال من بود و میشد به نگاهش آروم بگیره این طوفان دریای دلم ، کاش زمین و زمان همین جوری که هر جا به هر شکل داره خاطرات رو میاره جلوی چشمام ،همین جور هم بهش برسونه...

شاید همین الان ماه قصه هم زمین و زمان داره براش خاطره نشون میده...

دلتنگی و غصه بدترین ناخوشی زندگی هست که دوای دردش سخت پیدا میشه...