من و عشق من

((برود هرکه دلش خواست شکایت بکند))

شهر باید به من و عشق من عادت بکند

آنکه از حادثه شد عشق من و زندگی‌ام

شرمسارم که چنین زخم تحمل بکند

ز بد قصه ندارم دل خوش از خویشان

هرکه یک شادی من، غصه مبدل بکند

انتخاب من و این دل، قسم یک نفر است

آنکه ماه دل من، حال دلم درک کند

شده ام زخم و همه درد ز خویشان و غریب

هر کسی با لبه خنجر دل من زخم کند

حرف من جمله همین بس که بدان عشق منی

شهر باید به من و عشق من عادت بکند