کردستان

کردستان-بیجار

ساعت 12.37

.

از کردستان ««« دو مهمان عزیز »»» داشتم

منو به لهجه زیبای کردی صدا میزدن: کاک مهدی.

کردها خیلی با معرفت، با احترام و مهمان نواز هستن

مهمان نوازی کردها و عرب ها خیلی زبانزد هست

ولی احترام و ادب کردها خیلی خیلی خاص هست.

به قدری احترام گذاشتن که من خجالت کشیدم با خودم فکر کردم اگر خواهر ماه بانو اهوازی داستان اینجا بود چی می‌گفت ؟!  

طبق داستان به محمد قصه گفتن مشکل روانی داره اینقدر احترام میذاره..

بیان حجم احترامی که کردها با ادب و معرفت به فردی دارند واقعا قابل قیاس با هیچ قوم دیگه ای ایرانی نیست...

توی جملات بالا میخواستم یه چیزی بگم ولی مجبور شدن بین کلمات پنهان کنم . 

خودتون خسته نکنید برا پیدا کردنش به این راحتی پیدا نمیشه...

وقتی میخواستن برگردن به منزلشون تاکسی رزرو کردن...

خیلی ناراحت شدم، گفتم لغو کنید خودم میبرم

اصلا و ابدا قبول نکردن

ولی گفتم حال و هوای منو که میبنید بزارید باهم بریم که شاید غم و غصه چندساعتی از سرم دست برداره...

قبول کردن و راه افتادیم..

توی بیجار یه بازار سنتی هست که داخل اون یک بخشی کاملا معماری صدها سال پیش خودش رو حفظ کرده.. براتون چند تا عکس در پایین صفحه گالری گذاشتم . و یک سفر مجازی هم به این بخش از بازارسنتی براتون آماده کردم:

برای سفر مجازی به بازارسنتی بیجار اینجا کلیک کنید

پایین گالری یه لباس های محلی شون خیلی قشنگه ولی حیف که ...

پیشنهاد میکنم هر آقایی برای ماه بانو خودش بیاد از این لباس های قشنگ بگیره... 

لباسهای خیلی قشنگ تر داخل مغازه بود هرچند که مغازه دارها محترمانه میگفتن بفرمایید داخل عکس بگیرید ولی حفظ حریم کسب و کارشون برا ما مهمه.

خدا رو هزار مرتبه شکر که بازم بهم سفر به شهرها رو نعمت بخشیده...

جای تو خالی...

ای آنکه همیشه به یاد منی، به یاد تو هر قدم می‌سپارم...