جیران

گفتم به دلم: (درب دلم را که ببندی)
تا من نشوم عاشق گیسوی کمندی
تو آمدی و از ره این کوچه گذشتی
درب دل ما، از همه زنجیر گسستی
ای حور و ملک، زاده‌ی کارون شمایی
کز بند هزاران قل و زنجیر جدایی
سیراب ز چشم و لب تو باز نگشته
در کوچه‌ی رضوانی و این حور شمایی
تشنه همگی عطر تو خواهند ز جیران
جیران به کجا عطر تو دارد به قشنگی؟!
در کاسه چشمان، دو گوهر که تو داری
از ما و همه برده دلی را به کجایی!
حیران همگی منتظر بوسه‌ی معشوق
بر لعل لبت بوسه زنم، کاش به خوابی

خوانش: آسمان

شعر: مهدی محمدی

#کمال تشکر و سپاس از هنرمند دکلمه خوان داریم صدایتان مانا.

---------------------------------------------------------------------

یکی از کاربران پیام داده که چرا این قدر شعر تلخ میگی!

به حرمت همه اهوازیا و زادگان رود کارون، این شعر شاد و درام تقدیم حضور شما...

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

چندجمله حذف شد.

امام رضا بگه مهدی اومده برگشته میخواد بمونه و نره، پشت به همه طلا گفتن‌های رقیبان، میخواد بمونه

من کی باشم که رو حرف رضاجان حرف بزنم؟ میگم چشم.. اما تا رضا نگه دل منم رضای هیچ بنده‌ای نیست

چندجمله حذف شد.

حسم بهم میگه یه اتفاقی افتاده، نمیدونم چه اتفاقی ولی یه حسی دارم، انشالله که خیر هست..

تو آب بخوری من اینجا میفهمم.. دست کم گرفتی عشقی رو که توی وجودم رشد دادی؟

چندجمله حذف شد.

مثل هوشنگ ابتهاج درختی بکارم بنام ارغوان؟

چندجمله حذف شد.

حداقل برای اخرین بار میدیدمت..

چندجمله حذف شد.