معما

و دوستت دارم را چگونه برایت شعر کنم! وقتی تو ملک الشعرایی

صدای تلفن وقتی که تو پشت خط هستی زیباتر از آواز قناری است

و تو حتی به همین کلام و جملات رسمی و اداری برای من باز همان عشق قدیمی هستی

عشق تو شرابی کهنه است، آن طور که مست میشوم از خاطرات عاشقانه تو

و تو برایم به زبان خودت شعر می‌سرایی

دلم می‌خواهد آنقدر غرق شوم در معمای چشمان تو ، که دیگر راه حل نیابم

معنی چشمان تو را هزاران سال کم است، وقتی که میخندی بهشت اینجاست

تک تک حرف های تو برای من حکم پرونده دادگاهی است که تو هم وکیلی و هم لیلی و هم شیرین و هم قاضی... من فقط گوش می‌دهم، نگاهت میکنم

دلم می‌خواهد در این محکمه بمانم همینجا نقش متهم.

دوستت دارم را چگونه برایت شعر کنم؟!

وقتی که تو با یک معما هزاران قصه شیرین و فرهاد برایم سرودی

حرفایت، نگاهت، خنده‌ات، برای من معنای دیگر دارد...

ای ایزد عشق... به پرستش تو جهانم زیباست